Maserati heeft wereldwijd naam en faam gemaakt met het design, de stijl en de prestaties van zijn unieke modellen. Met een lange traditie en historie aan successen op de openbare weg en op circuits over de gehele wereld hebben Maserati’s overwinningen het merk tot een symbool van Italiaanse ‘excellence’ gemaakt. Sterker nog: racen is altijd in het DNA van Maserati verweven geweest en heeft het merk gemaakt tot wat het vandaag-de-dag is.
De twee opeenvolgende overwinningen op 30 mei 1939 en 30 mei 1940 tijdens de Indianapolis 500 – één van de belangrijkste races ter wereld – met Warren Wilbur Shaw aan het stuur, hebben een grote bijdrage geleverd aan de bekendheid van Maserati in de Verenigde Staten en daarbuiten.
Maserati 8CTF
De 8CTF was in 1938 ontworpen door Ernesto Maserati, met steun van de Orsi-familie, de entrepreneurs uit Modena die de onderneming in 1937 hadden overgenomen. De nieuwe auto werd gekenmerkt door zijn 8-cilindermotor met cilinders in een monoblock met vaste kop (vandaar de naam ‘8CTF’, of 8 cilinders ‘tessa fissa’ – vaste kop). De racer was Maserati’s wapen om opnieuw de strijd aan te gaan met de andere Europese merken.
De auto die de Indianapolis 500 in 1939 en 1940 won, werd gerund door het Boyle Racing Headquarters-team uit Chicago van Michael Joseph ‘Mike’ Boyle. Daarom werd de auto voor de race ingeschreven als de ‘Boyle Special’.
Na de eerste twee overwinningen was Shaw in 1941 fier op weg naar een historische hattrick. Een lekke band weerhield hem er echter van de legendarische race voor de derde maal op rij te winnen. Na een pauze vanwege de Tweede Wereldoorlog eindigde dezelfde auto die Shaw had bestuurd in 1946 op een derde plaats in de ‘Indy 500’, ditmaal met Ted Horne achter het stuur. Achter hem finishte nog een 8CTF, bestuurd door Emil Andres. Horne herhaalde dat succes in 1947, en eindigde een jaar later als vierde. Deze uitstekende prestaties onderstreepten de sportieve duurzaamheid van het Italiaanse ontwerp van Ernesto Maserati uit 1938, dat zo doordacht was dat de auto een decennium lang op het hoogste niveau van de autosport kon acteren.
Maserati’s indrukwekkende prestaties op de oval van Indianapolis legden de basis voor de geboorte van een Italiaanse legende in de VS. De prestige van het merk was daar zo groot dat de Amerikaanse HVA (Historical Vehicle Association) de 8CTF in 2014 registreerde als de eerste niet-Amerikaanse productieauto die werd onderscheiden met een permanente vermelding in de analen van de Bibliotheek van het Amerikaanse congres. Het document werd geregistreerd volgens de ‘Standards for Heritage Documentation’ van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en is opgenomen in het NHVR (National Historic Vehicle Register) en HAER (Historic American Engineering Record). Bovendien is één van de drie gebouwde auto’s – de racer waarin Wilbur Shaw in 1939 en 1940 de Indianapolis 500 won – gerestaureerd met de oorspronkelijke lak en tentoongesteld in het Indianapolis Speedway Museum.
De racesuccessen van de 8CTF’s beperkten zich echter niet tot de races op de traditionele Amerikaanse ovals. Het model van Maserati zegevierde ook in een andere beroemde race: de Pikes Peak heuvelklim in Colorado, waar Luis Unser in 1946 en 1947 won. De Pikes Peak-race werd bergop verreden over een parcours van zo’n 20 kilometer, grotendeels over onverharde wegen, met 156 bochten die het uiterste van mens en machine vergden. De start lag op 1.440 meter boven zeeniveau, de finishlijn op 4.300 meter hoogte. De prestaties waren exceptioneel voor een bijzondere auto die zeer competitief was in uiteenlopende raceklassen.
